Vrijheid...

We zijn buiten... hier hebben we dus veertien dagen gezeten op de 14e etage - 12 september 2021

Zondag 12 september 2021

Vandaag is het dan eindelijk zover... We mogen vertrekken uit het quarantainehotel en eindelijk naar ons huis hier in Taipei. We staan vroeg op en pakken onze laatste spullen in. Als het ontbijt wordt bezorgd heeft Noah nog één keer geluk... kipnuggets! Het zal nu wel een hele tijd duren voordat hij weer eens kipnuggets krijgt bij het het ontbijt. Als we bijna klaar zijn, worden we ruim voor 8.00 uur al gebeld dat onze taxi's al klaar staan. De receptionist vertelt ook nog even dat de taxirit van vandaag een keer zo duur is als normaal in verband met de tyfoon... We hebben geen keus , want we moeten weg uit het hotel en willen nu toch eindelijk wel echt naar ons huis.

Noah geniet nog van de kipnuggets bij het ontbijt...                                                      en dan vetrekken we uit het hotel - 12 september 2021

We nemen nog snel een paar happen van het ontbijt en dan gaan we er vandoor. Een medewerker van het hotel komt ons helpen om al onze koffers en spullen naar beneden te brengen. Hij neemt geen halve maatregelen als het om Corona gaat en hij is ingepakt alsof wij allemaal radioactief besmet zijn, terwijl onze PCR test toch echt negatief moet zijn, want anders hadden we het hotel niet mogen verlaten. We controleren nog één keer de hele hotelkamer om er zeker van te zijn dat we niets achter laten en dan gaan we... Beneden staan twee grote taxi's. Twee medewerkers van het hotel en de twee taxichauffeurs laden alle spullen in. Pitrik en Ellis gaan in de eerste taxi en Noah, Ruben en ik in de tweede. Het is ongeveer een half uur rijden en dan zijn we bij ons huis. Het waait al wel flink, maar verder is het gelukkig droog. We laden onze koffers uit, betalen de chauffeurs en dan kunnen we eindelijk echt in ons huis gaan kijken.

Onze spullen inladen in de taxi's voor het hotel...                                                                                                                         en dan onderweg naar huis in de taxi - 12 september 2021

We verkennen met elkaar meteen het hele huis. De kinderen kijken hun ogen uit... het is echt heel groot! Tijdens Pitrik z'n afwezigheid hebben de dieren het huis wel weten te vinden... Er zitten gekko's, héél véél kleine mieren, hier en daar een flinke spin en een grote tor... We kunnen er niet al te veel aandacht aan besteden, want we willen eigenlijk zo snel mogelijk weer weg om boodschappen te gaan doen.

We zijn binnen...                                                                                                                                 en natuurlijk ook meteen even op het dak kijken wat voor uitzicht we hebben - 12 september 2021

In verband met de tyfoon is het onduidelijk of de winkels open zullen zijn. Pitrik heeft wel het een en ander in de vriezer, maar we hebben wel behoefte aan wat verse boodschappen, zoals groente, fruit en melk, dus we gaan kijken of het lukt. We rijden naar de dichtstbijzijnde Carrefour in de wijk Tianmu. Dit is ongeveer een kwartier rijden vanaf ons huis. Het is, waarschijnlijk vanwege de tyfoon, erg rustig op de weg. De supermarkt is gelukkig gewoon open en we kunnen parkeren in de ondergrondse parkeergarage. Voor de ingang van de garage staat een medewerker en van hem krijgen we een parkeerkaartje. Als we bij de supermarkt aankomen, moeten Pitrik en ik allebei met onze telefoon een QR-code scannen en daarmee een bericht sturen naar het Taiwanese RIVM. Op deze manier registreren ze waar je bent geweest en zo doen ze hier het bron en contactonderzoek in verband met Covid-19.

Toch nog lekkere snoepjes gevonden...                                                                                                                                              maar nu zijn we er wel klaar mee... en dan nog een etage... - 12 september 2021

We lopen door de supermarkt en kijken onze ogen uit. Pitrik is hier al een paar keer geweest, dus hij weet ongeveer waar we moeten zijn. De kinderen willen ook graag iets lekkers uitzoeken, maar dat valt nog zomaar niet mee. De groente en fruitafdeling ziet er hier toch wel heel anders uit dan in Nederland en Noah, Ruben en Ellis zijn toch wel erg teleurgesteld in het aanbod... Ze zien eigenlijk niets lekkers! Ook voor mij is het even flink zoeken om het een en ander te vinden dat vertrouwd is. Na al het bijzondere eten in het quarantaine hotel wil ik nu proberen om toch even wat eten klaar te maken wat de kinderen echt lusten. Het is een uitdaging, maar ik denk dat het gaat lukken. Het boodschappen doen kost wel even tijd en Noah, Ruben en Ellis hebben niet veel geduld, dus na een poosje is het niet zo gezellig meer, maar we moeten even doorbijten. Als we aan de kassa komen, moet Pitrik zijn klantenkaart laten zien. Pitrik heeft een app op z'n telefoon en een echte kaart. De kassamedewerker zegt dat ik de app ook moet downloaden en dan kan ze de gegevens koppelen. Het wordt echter een enorme toestand. Alles is in het Chinees en we worden er geen wijs uit. Uiteindelijk laten we het zitten. Pitrik heeft de kaart op zijn telefoon en ik gebruik de ouderwetse kaart wel.

Als we dan eindelijk hebben afgerekend moeten we met onze bon langs de servicebalie. We moeten hier onze kassabon laten zien en dan tekent de medewerker onze parkeerkaart af en mogen we zonder te betalen de parkeergarage uit rijden. We doen de boodschappen in de auto en rijden de parkeergarage uit. Bij de uitgang staat een medewerker en bij hem leveren we het parkeerkaartje weer in en dan kunnen we doorrijden.

Het is nog steeds stil op straat, maar het waait behoorlijk! We vinden het best een beetje spannend en we willen graag zo snel mogelijk naar huis. We voeren het adres in op Google Maps... en dan gaat het toch nog mis. We wonen op een berg aan een weg waar je in het weekend alleen op mag rijden als je een vergunning hebt. Wij hebben een vergunning, maar Google Maps denkt van niet... We komen er te laat achter dat we eigenlijk de verkeerde kant op gaan en terug gaan is eigenlijk ook geen optie meer, dus we besluiten maar gewoon de toeristische route van Google Maps te volgen. Het is een flinke omweg. Uiteindelijk komen we langs het huis van een collega van Pitrik die bovenop de berg woont (wij wonen halverwege) en we komen langs de school van Noah en Ruben. Onderweg waaide het flink en hier en dagen lagen wel afgebroken takken. Ook regende het af en toe flink. Gelukkig kwamen we uiteindelijk veilig thuis aan.

Tyfoon Chanthu - 12 september 2021

Het waaide en regende flink, maar Noah, Ruben en Ellis wilden wel heel graag even zwemmen. De temperatuur was goed, dus ja, waarom niet... We hebben dus met z'n allen tijdens de tyfoon nog even het zwembad ingewijd. 

Ruben ging ook nog even op onderzoek uit in de tuin en daar vond hij een pomelo die van een boom naast ons huis was gevallen.

Een duik in het zwembad tijdens de tyfoon - 12 september 2021                                                                                      Ruben met de pomelo - 12 september 2021

Toen we uitgezwommen waren en Pitrik en ik het eten gingen klaar maken, wilden Noah, Ruben en Ellis even gamen en toen kwamen we erachter dat we geen internet hadden. Toen Pitrik een paar weken geleden vertrok werkte alles, maar nu kregen we het met geen mogelijkheid aan de praat... dit tot grote frustratie van de kinderen natuurlijk...

We aten salade en frietjes uit de oven. Eindelijk... frietjes!!

Verder pakten we onze koffers uit en verzamelde ik alle was... dat was toch eigenlijk meer dan ik had verwacht, dus ik weet al wat ik  morgen te doen heb.