Een paar weken geleden hebben we onze plannen al veranderd… Het oorspronkelijk plan was dat we op 11 juli met z’n allen zouden vertrekken, maar dat ging dus niet lukken. We bedachten plan B: Pitrik vertrekt wel op 11 juli en ik kom er op 28 juli achteraan met de kinderen.
Het blijft echter lang onzeker of Plan B wel uitvoerbaar is, want Taiwan heeft de Coronamaatregelen opnieuw verlengd. Het is een hele lastige en onzekere tijd. Op 25 juli komt dan definitief het bericht dat de kinderen en ik niet kunnen vertrekken op 28 juli… We hadden er al rekening mee gehouden, maar het is toch weer een tegenvaller… Er wordt nu gekeken of we misschien op 8 of 11 augustus kunnen vertrekken.
Ik word er echt een beetje moedeloos van… We willen zo graag op tijd in Taiwan zijn, zodat de kinderen aan het begin van het schooljaar op tijd naar school kunnen, maar de kans dat dat gaat lukken wordt steeds kleiner. Na aankomst in Taiwan duurt het door Covid-19 maatregelen namelijk nog drie weken voordat ze naar school kunnen.
Taiwan houdt nog steeds de grenzen dicht voor mensen zonder een verblijfsvergunning. Het bedrijf waar Pitrik werkt is bezig om toestemming te krijgen om een aantal gezinnen toe te laten, maar het gaat allemaal tergend langzaam. En op 28 juli komt het bericht dat het waarschijnlijk zelfs september wordt voordat we kunnen vertrekken… Zucht… Het blijkt nu dat er eerst toestemming gevraagd moet worden om toestemming te vragen… en ons huidige visum dat in principe nog geldig is tot 18 augustus mogen we ook niet meer gebruiken, dus de hele visumaanvraag moet overnieuw… Zucht… Opnieuw vragen we ons vertwijfeld af waar we aan begonnen zijn, maar wie A zegt moet ook B zeggen, dus langzaam maar zeker rapen we de moed weer bij elkaar en maken we een nieuw plan.
Plan C is nu dat Pitrik weer terug naar Nederland komt en dat we hier met z’n allen afwachten totdat we toestemming krijgen en dan reizen we met z’n vijven naar Taiwan.
Pitrik is in Taiwan net weer klaar met twee weken hotelquarantaine, maar hij besluit dus om toch weer terug naar Nederland te komen. Ik vind deze zomervakantie echt heel pittig en ik ben inmiddels al weken aan het overleven. Nu ook nog de hele visumprocedure overnieuw moet, ben ik er wel een beetje klaar mee, dus het fijn dat Pitrik weer terugkomt. We zijn dan in ieder geval weer bij elkaar. We kunnen samen alle papieren weer in orde maken die nodig zijn voor de visumaanvraag en misschien kunnen we met elkaar nog wat leuke dingen doen in de vakantie.
Doordat we langer in Nederland zijn, kunnen de kinderen nog wel wat leuke dingen doen met familie en vrienden. Ruben gaat mee met het scoutingkamp en heeft daar weer een hele leuke tijd. Ondertussen gaat Noah logeren bij Maurice en Ellis gaat eerst een paar dagen met Veerle logeren bij opa en oma en daarna nog een paar dagen op vakantie met Noor. In de eerste twee weken van de vakantie kunnen Noah en Ruben met Siemen spelen en dan gaat Siemen op vakantie. Ivar komt dan weer thuis, dus kunnen ze weer met Ivar spelen. En in de vijfde week van de vakantie is iedereen er weer en volgen er nog verschillende leuke speelafspraakjes met z’n vieren. Ellis speelt nog een keer gezellig bij Fenna. En als Stella weer terug is van vakantie weten de meiden elkaar ook weer te vinden. Noah gaat ook nog een middag bij Mathijs spelen en ook dat was heel erg leuk! Ruben spreekt nog een voorlopig laatste keer af met Rick en heeft het ook heel gezellig! We gaan samen met Maurice en Carin nog een dag naar Oud-Valkeveen en dit is ook echt een topdag!

Oud-Valkeveen - 10 augustus 2021
Op 17 augustus komt dan ineens het bericht dat we toestemming hebben gekregen om naar Taiwan te gaan… en dan gaat het ineens heel snel… en komt er echt een einde aan alle leuke dingen in Nederland. Ter afsluiting gaan we op 20 augustus nog één keer zwemmen in het Caribabad met Ivar en Siemen en daar zijn Raw en Vigo ook, dus dat is helemaal leuk! En op donderdagavond 26 augustus gaan Ruben en Noah nog een keer eten bij Siemen en ook Ivar komt die avond nog langs om afscheid te nemen. De jongens kunnen gewoon niet stoppen met spelen en het wordt een latertje… Noah en Ruben zijn echt heel verdrietig als ze eindelijk thuis zijn en ik voel heel erg met ze mee…
Omdat we ons vertrek nu al een paar keer uit hebben moeten stellen, blijven we maar afscheid nemen en dat is echt voor niemand leuk. We hopen dan ook dan dat we op vrijdag 27 augustus echt kunnen vertrekken.
Reactie plaatsen
Reacties