Op 17 augustus komt dus ineens het bericht dat we toestemming hebben gekregen om naar Taiwan te gaan… en dan moeten we snel in actie komen. We gaan direct aan de slag met de nieuwe visumaanvraag, want we willen nu echt zo snel mogelijk vertrekken.
De afgelopen weken hebben we de meeste papieren voor de nieuwe visumaanvraag alweer in orde gemaakt, maar we wachten nog op twee documenten. Deze documenten vallen op woensdag op de mat en dus kunnen we op donderdag naar Den Haag. De kinderen hoeven bij het aanvragen van het visum niet mee, dus oma Gerda komt oppassen en Pitrik en ik gaan samen naar Den Haag.
Eerst weer naar het BIG-register, daarna weer naar BuZa en vervolgens weer naar de TRO.
Bij het BIG-register moeten we lang wachten en omdat op twee formulieren geen handtekening, stempel en BIG-registratienummer van de huisarts staat, kan dit niet worden gelegaliseerd… de eerste tegenvaller. We laten het even voor wat het is en hopen dat ze er bij de TRO niet naar zullen vragen.
Daarna door naar BuZa en ook daar duurt het even voordat alle documenten gelegaliseerd zijn.
Als we alles hebben, gaan we terug naar de auto. De vorige keer heb ik alle door BuZa gelegaliseerde documenten eerst staan kopiëren bij een supermarkt hier in de buurt, maar Pitrik denkt dat dat niet echt nodig is. We rijden dus direct naar de TRO.
We hebben een paar mensen voor en als we aan de beurt zijn, geven we alle papieren in één keer aan de medewerker. Alle regels zijn inmiddels weer veranderd en we krijgen nu een ander visum dan de vorige keer. We krijgen verschillende papieren terug en moeten andere hokjes aanvinken en bij ieder gecorrigeerd hokje een handtekening zetten, maar uiteindelijk lijkt het goed te komen.
Totdat de medewerker van de TRO vraagt of we kopieën hebben… Nou, die hebben we dus niet…
Als we hetzelfde visum hadden gekregen als de vorige keer, dan hadden we geen kopieën nodig gehad, maar nu wel… Doordat de regels zijn veranderd hebben we de originele documenten nu namelijk ook in Taiwan nog nodig… en als we geen kopieën aanleveren, dan houdt de TRO de originelen en dan hebben we het volgende probleem…
De medewerker adviseert ons om te gaan kopiëren, maar we hebben nog maar heel weinig tijd voordat de TRO gaat sluiten. De medewerker verwijst ons naar twee supermarkten een eind verderop en anders kunnen we het proberen bij de bibliotheek. We gaan snel naar de auto. Bij de auto staat een man met een bakfiets en we vragen hem de route naar de dichtstbijzijnde supermarkt om te kopiëren, maar hij heeft ook Google Maps nodig om ons te adviseren. We stappen snel in auto en de navigatie wijst ons de weg naar de dichtstbijzijnde Albert Heijn. Parkeren lukt niet meteen, dus ik spring snel uit de auto om te gaan kopiëren en Pitrik gaat op zoek naar een parkeerplaats. Ik zie niet meteen een kopieerapparaat en vraag het een medewerker… De medewerker zegt dat ze altijd wel een kopieerapparaat hebben gehad, maar dat dit vorige week is weggehaald… Oh, nee… ook dat nog… De medewerker verwijst me naar de Hoogvliet een stuk verderop… Ik bel Pitrik en loop zo snel als ik kan naar de Hoogvliet… maar ook hier is geen kopieerapparaat te vinden. De medewerker van de Hoogvliegt verwijst me naar de bibliotheek en legt ook hoe ik er moet komen. Ik bel Pitrik opnieuw en loop zo snel als ik kan naar de bibliotheek. Ik spreek meteen een medewerker aan en zij legt uit hoe ik kan kopiëren en dat is nog niet eenvoudig. Omdat ik geen lid ben van deze bibliotheek moet ik bij een automaat ‘kopieer tegoed’ kopen. Ik moet dus eerst tellen hoeveel kopieën ik ongeveer nodig heb… het zijn er zo’n 25… Via een touchscreen doorloop ik alle stappen en dan kan ik pinnen. Ik krijg een bonnetje met een barcode. Deze barcode moet ik scannen bij het kopieerapparaat, maar dit gaat niet vanzelf… en de klok tikt door… Terwijl ik hiermee bezig ben komt Pitrik er ook aan en maken we samen de kopieën. Het kopieerapparaat is flink gedateerd, reageert niet altijd direct als we op een knop drukken en kopieert tergend langzaam… maar goed uiteindelijk hebben we alle benodigde kopieën en gaan we zo snel mogelijk terug naar de auto die Pitrik buiten bij de bibliotheek heeft geparkeerd. Vervolgens rijden we zo snel als we kunnen terug naar de TRO, maar dat valt nog niet mee… We nemen een keer een verkeerde afslag… moeten wachten voor een bus… en een tram… en Pitrik’s geduld is inmiddels aardig op… maar we redden het… om 11.59 uur stappen we bij de TRO binnen (om 12.00 uur gaan ze dicht).
We moeten nog even wachten en overhandigen dan alle kopieën. De medewerker gooit alles nog weer eens goed door elkaar en sorteert dan alles weer uit. Ondertussen raakt hij nog een paar keer papieren kwijt, eerst omdat zijn collega zich ermee bemoeit en wat heeft meegenomen en later omdat er per ongelijk papieren onder een verkeerde map zijn blijven plakken, maar uiteindelijk komt het goed. Via een spoedprocedure kunnen we de visums maandag ophalen.
Na deze enerverende ochtend besluiten we te gaan lunchen aan het strand in Scheveningen om even bij te komen van alle hectiek en stress.
Lunch in Scheveningen - 19 augustus 2021
Pitrik wil nu het liefst zo snel mogelijk vertrekken en stelt voor om de vlucht te verzetten naar woensdag, maar dat gaat mij nu ineens toch iets te snel, dus we besluiten de vlucht te boeken op vrijdag 27 augustus 2021.
Op maandag 23 augustus is het dan zover en gaan we met z’n vijven naar Den Haag om onze visums op te halen.
De formulieren die ze afgelopen donderdag bij het BIG-register niet konden legaliseren hebben we de afgelopen week alsnog laten stempelen en tekenen door de huisarts, dus hiermee gaan we eerst naar het BIG-register en vervolgens nog naar BuZa. Ze hebben er vorige week bij de TRO niet om gevraagd, maar voor de zekerheid willen we deze papieren toch in orde hebben.
Vervolgens rijden we naar de TRO. De medewerker door wie we steeds geholpen zijn is er even niet en een Nederlands sprekende collega neemt waar. We krijgen zonder verdere vragen onze paspoorten en visums en alle originele papieren en we kunnen vertrekken.
Visums ophalen bij de TRO - 23 augustus 2021
Nu we alles geregeld hebben is er even tijd voor ontspanning. We gaan naar Madurodam! Madurodam is vlakbij de TRO en we vinden dit een leuk uitje ter afsluiting van onze tijd nu in Nederland. We treffen het enorm goed met het weer en we maken er met elkaar een gezellige dag van!
Madurodam - 23 augustus 2021
Aan het einde van de dag brengen we Ellis naar Noor, want die gaan nog een keertje gezellig samen logeren. De rest van de week staat in het teken van de laatste voorbereidingen voor ons vertrek en inpakken, terwijl Pitrik ook nog weer gewoon online aan het werk is.
Deze week begint ook de Internationale School in Taiwan voor de kinderen. We hebben diverse Zoom meetings. We maken kennis met de school, met andere gezinnen die nu ook nog niet in Taiwan zijn, met de decaan van Noah en Ruben en de juffrouw van Ellis. Het is heel veel informatie. De kinderen gaan de komende weken alvast online aan de slag, omdat ze waarschijnlijk pas over vier weken echt naar school kunnen. De school heeft ervoor gekozen om deze lessen niet live te laten plaatsvinden, omdat ze te maken hebben met verschillende tijdzones. Tevens is uit onderzoek gebleken dat het voor kinderen fijner is om online te leren met vooraf opgenomen instructiefilmpjes, want deze kan je steeds terugkijken wanneer iets niet duidelijk is. We installeren de benodigde apps op de iPads van de kinderen, maar in deze week van afsluiten en inpakken en voorbereiden van ons vertrek lukt het eigenlijk niet om echt te starten met het thuisonderwijs. We besluiten dan ook om het even te laten voor wat het is en als we volgende week in Taiwan zijn, dan gaan we er mee aan de slag.
Het is uiteindelijk toch nog de hele week spannend of we echt kunnen gaan, want we moeten natuurlijk eerst allemaal nog een negatieve Covid-19 testuitslag krijgen. Op woensdag 25 augustus hebben we aan het einde van de middag de PCR-testen. Alles verloopt voorspoedig en nu is het wachten op de uitslag.
Als we op donderdagmiddag zitten te lunchen komen de testuitslagen één voor één binnen… Iedereen is negatief en we zijn erg opgelucht, want je weet maar nooit. De blijdschap is echter van korte duur, want terwijl Pitrik nog met zijn telefoon in zijn hand zit, ontvangt hij een e-mail uit Taiwan… Er zit een typefout in onze visums… en hiermee kunnen we niet vertrekken… Zucht… Dit kan toch niet waar zijn…?! Vertwijfeld vragen we ons af in welke slechte film we zijn beland…
Pitrik probeert diverse mensen te bereiken die ons eventueel zouden kunnen helpen, maar het is inmiddels na 12.00 uur, dus de TRO in Den Haag is niet meer bereikbaar en in Taiwan is iedereen ook al naar huis. We denken na over hoe het nu verder moet, maar besluiten toch ook door te gaan met inpakken, want anders zijn we niet klaar als we morgen toch mogen vertrekken, maar dit valt niet mee. Aan het einde van de middag komt er dan ineens een telefoontje van een collega van Pitrik uit Taiwan. Zij heeft naar aanleiding van een bericht van Pitrik contact gezocht met de TRO… en er is goed nieuws… we kunnen toch vertrekken… De opluchting is groot… en we gaan weer verder met pakken. Toch blijft het spannend. Door alles wat we de afgelopen tijd hebben meegemaakt, zijn we er pas gerust op als we in het vliegtuig zitten en misschien zelfs pas als we in Taiwan zijn.
Reactie plaatsen
Reacties